Ziarno między cierniami

Przez Admin — 15 sie 2025

W świecie przytłoczonym rozproszeniami, terminami, długami i nieustannym dążeniem do „więcej”, łatwo stracić z oczu to, co naprawdę się liczy. Wielu ludzi zaczyna swoją drogę z Chrystusem pełni pasji i celu, lecz z czasem odkrywają, że ich duchowy ogień przygasł.

Dlaczego tak się dzieje?
Co dusi duchowy wzrost?
Dlaczego niektórzy chrześcijanie pozostają bezowocni, mimo że słyszą Słowo Boże?

W tym studium biblijnym Mateusza 13:22 zagłębiamy się w jedną z najbardziej trzeźwiących prawd, które Jezus przekazał w Przypowieści o siewcy — o ziarnie, które padło między ciernie.

📖 Mateusza 13:22

„A ten, który jest posiany między ciernie, to ten, który słucha słowa, ale troska tego świata i zwodniczość bogactwa zagłuszają słowo, i staje się bezowocny.”

Ten jeden werset zawiera potężny duchowy wgląd w to, jak troski tego świata i zwodniczość bogactwa mogą powoli i po cichu dusić życie wiary.

Jezus maluje wyraźny obraz serca, które przyjmuje prawdę, lecz nigdy nie wydaje owocu, bo jest uwikłane w światowe chwasty.

Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego duchowo stoisz w miejscu, albo dlaczego pokój, cel i moc wydają się być poza zasięgiem — to studium jest dla ciebie.

Rozłożymy ten werset fraza po frazie — badając znaczenie „troski tego świata”, obnażając kłamstwa „zwodniczości bogactwa” i odkrywając, jak te ciernie duszają Słowo Boże.

Kontekst: Przypowieść o siewcy

Mateusza 13 to rozdział pełen przypowieści, a Przypowieść o siewcy jest fundamentalna. Jezus opisuje siewcę, który sieje ziarno na różne rodzaje gleby; każda z nich reprezentuje inną reakcję na Słowo Boże.

👉 Ziarno to Słowo.
👉 Gleba to serce słuchacza.

Werset 22 dotyczy szczególnie ziemi ciernistej, która jest jedną z czterech reakcji na Ewangelię.

Komentarz fraza po frazie

„A ten, który jest posiany między ciernie”

To odnosi się do osoby, której serce początkowo przyjmuje Słowo Boże, ale jest otoczone „cierniami”, które symbolizują światowe rozproszenia.

Ciernie rosną razem z dobrym ziarnem, początkowo nie przeszkadzając we wzroście, lecz ostatecznie je przytłaczając.

To pokazuje, że problemem nie jest jawne odrzucenie Słowa.
To konkurencja ze strony wpływów świata.

„to ten, który słucha słowa”

Zauważ: on słyszy Słowo. Problemem nie jest ignorancja ani brak dostępu do prawdy. On słyszy, prawdopodobnie w pewnym stopniu rozumie, a może nawet reaguje emocjonalnie lub intelektualnie. Ale samo słuchanie nie wystarczy.

Jakuba 1:22 ostrzega: „A bądźcie wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukując samych siebie.”

„ale troska tego świata”

To wyrażenie odnosi się do niepokojów, rozproszeń i obowiązków, które dominują w umyśle i sercu. „Troska” pochodzi od greckiego słowa merimna, oznaczającego niepokój, zmartwienie lub rozproszenie.

Jezus ostrzega w innym miejscu, w Mateusza 6:25: „Nie troszczcie się o życie swoje…”, a w wersecie 33 tego rozdziału mówi: „Ale szukajcie najpierw królestwa Bożego…”

Światowa troska staje się siłą duszącą, niekoniecznie grzeszną samą w sobie, ale dlatego, że odciąga od Boga i konkuruje o naszą lojalność.

„i zwodniczość bogactwa”

Drugim zagrożeniem są bogactwa, nie tylko posiadanie majątku, ale jego zwodniczość. Bogactwa są zwodnicze, bo obiecują bezpieczeństwo, tożsamość i zaspokojenie poza Bogiem.

1 Tymoteusza 6:9-10 ostrzega przed tym:

⁹ Lecz ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokuszenie i w sidło, i w wiele nierozsądnych i szkodliwych pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubie i zatraceniu.

¹⁰ Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy, której niektórzy pożądając, zbłądzili od wiary i sami siebie przeszyli wieloma boleściami.

Bogactwa zwodzą, przekonując człowieka, że jego potrzeba Boga jest mniejsza, albo że duchowe owoce są opcjonalne, jeśli osiągnie światowy sukces.

„zagłuszają słowo”

Obraz jest mocny: dobre ziarno rośnie, ale ciernie (światowe troski i bogactwa) oplatają je i duszają. Ożywcza moc Słowa zostaje zneutralizowana przez to, co je otacza.

To nie jest nagły bunt ani jawne odrzucenie.
To powolna śmierć duchowej żywotności.
Serce staje się zatłoczone, a Słowo zostaje wypchnięte.

„i staje się bezowocny”

⚠️ Ostatecznym skutkiem jest życie bez duchowego owocu. Galacjan 5 opisuje owoc Ducha (miłość, radość, pokój, cierpliwość itd.), lecz ta osoba nie ma żadnego z nich.

Jego życie może być pełne aktywności, nawet religijnej, ale bez prawdziwego dowodu przemiany.

W Jana 15:2 Jezus ostrzega: „Każdą latorośl we mnie, która nie wydaje owocu, odcina…” Trzeźwiące przypomnienie: owocowanie nie jest opcjonalne dla prawdziwego wierzącego.

📖 Jana 15:2

„Każdą latorośl we mnie, która nie wydaje owocu, odcina; a każdą, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc.”

Implikacje teologiczne

1. Zbawienie i owoc: Ten werset niekoniecznie mówi o utracie zbawienia, ale ukazuje stan duchowy, w którym nie zachodzi trwała zmiana. Człowiek pozostaje niezmieniony, nieodrodzony lub może sam siebie zwodzi.
2. Podzielone serce: Jezus powiedział w Mateusza 6:24: „Nie możecie służyć Bogu i mamonie.” Ziemia ciernista pokazuje, co się dzieje, gdy ktoś próbuje służyć obu.
3. Walka duchowa: Ten werset podkreśla subtelność taktyk szatana. Nie musi on przekonywać ludzi, by nienawidzili Boga. Wystarczy, że przekona, by bardziej pokochali „inne rzeczy”.

Zastosowanie praktyczne

1. Samoocena
   Zadaj sobie pytanie: Jakie ciernie rosną w moim życiu? Czy poświęcam więcej uwagi zmartwieniom, karierze, pieniądzom lub rozrywce niż Słowu Bożemu?
2. Uproszczenie życia dla owocowania
   Hebrajczyków 12:1 mówi o odłożeniu „wszelkiego ciężaru”, który nas obciąża. Nie każdy cierń jest grzechem, ale niektóre to po prostu rozproszenia, które czynią nas duchowo jałowymi.
3. Zarządzanie bogactwem i odpowiedzialnością
   Musimy postrzegać bogactwo i światowe obowiązki jako narzędzia, a nie panów. Gdy te rzeczy nas definiują, duszą nas.
4. Trwanie w Chrystusie
   Jana 15 przypomina, że tylko trwając w Jezusie możemy przynosić owoc. Cierniste serce nie trwa w Prawdzie, lecz jest uwikłane w inne miłości.

Podsumowanie

Mateusza 13:22 to poważne ostrzeżenie o duchowym niebezpieczeństwie podzielonej lojalności. Słowo Boże, choć potężne, musi być przyjęte w sercu oczyszczonym z konkurencyjnych uczuć.

Jezus nie chce być tylko słyszany.
On chce być twoim Panem.

Jednak w kontraście, Mateusza 13:23 niesie wielką nadzieję. Ukazuje, że gdy Słowo pada na dobrą glebę (szczere i poddane serce), wydaje owoc: jeden stokrotny, inny sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny.

👉 Takiego życia pragnie dla ciebie Bóg: nie uwikłanego w ciernie, lecz przepełnionego trwałym, duchowym owocem.

Wybór między cierniami a owocowaniem nie jest jednorazowy, lecz codzienny.
Pozwól, by Słowo Boże zapuściło głęboko korzenie i w pełni rozkwitło.

🙏 Modlitwa: Panie, uczyń moje serce dobrą glebą

Drogi Ojcze Niebieski,

Przychodzę do Ciebie z sercem, które często jest rozproszone, często podzielone i zbyt łatwo pociągane przez troski tego świata. Ty mnie znasz, Panie. Widzisz ciernie, które pozwoliłem, by rosły, niepokoje, które nosiłem, pragnienia, które goniłem, i uczucia, które ulokowałem w rzeczach nietrwałych.

Proszę, wybacz mi, Panie, za te chwile, gdy słyszałem Twoje Słowo, ale nie strzegłem go, nie ceniłem go i nie żyłem nim.

Jezu, nie chcę żyć bezowocnym życiem. Nie chcę być duszony przez troski tego świata ani zaślepiony zwodniczością bogactwa. Pragnę przynosić wiele owocu, trwałego i wiecznego dla Twojej chwały. Proszę Cię teraz: przeszukaj moje serce. Wyrwij każdy cierń. Odsłoń to, co przeszkadza wzrostowi. Odetnij wszystko, co z Tobą konkuruje.

Proszę, uczyń moje serce dobrą glebą, Panie.
Miękkie, poddane i gotowe.

Pozwól, by Twoje Słowo zapuściło we mnie głęboko korzenie. Niech rośnie, rozciąga, przekonuje, uzdrawia i przemienia mnie od wewnątrz. Uprawiaj we mnie takie życie, które rozmnaża się trzydziestokrotnie, sześćdziesięciokrotnie, a nawet stokrotnie dla Twojego królestwa.

Nie chcę tylko Cię słyszeć.
Chcę za Tobą podążać.
Chcę kochać Cię bardziej niż wygodę, bardziej niż sukces, bardziej niż uznanie ludzi. Jesteś moim Zbawicielem, moim Panem, moim skarbem, moją pierwszą miłością.

Dziękuję Ci za Twoją cierpliwość wobec mnie.
Dziękuję, że nigdy nie rezygnujesz z twardych czy ciernistych serc.

Dziś kładę swoje serce przed Tobą. Proszę, czyń w moim życiu, co chcesz.

W świętym i potężnym imieniu Jezusa,

Amen.