Wybawił mnie

Przez Admin — 21 Lip 2025

Są chwile w życiu, gdy nasze dusze są przygniecione ciężarem odrzucenia, strachu, samotności lub porażki.

W tych cichych, rozdzierających serce miejscach smutku tęsknimy, by być zauważonymi, docenionymi i uratowanymi.

Psalm 18:20 (POLUBG) jest zapierającym dech w piersiach przypomnieniem, że Bóg nie ratuje nas tylko dlatego, że może. On ratuje nas, bo ma w nas upodobanie. Wyobraź to sobie. Król wszechświata znajduje radość w tobie.

📖 Psalm 18:20

„Wyprowadził mnie na szerokie miejsce, wybawił mnie, bo miał we mnie upodobanie.”

W świecie, gdzie nasza wartość jest często powiązana z osiągnięciami, popularnością lub produktywnością, ten werset uderza w duszę boską prawdą: Jesteś głęboko kochany, nie za to, co zrobiłeś, ale za to, kim jesteś dla Niego.

📖 Kontekst Psalmu 18:20

Psalm 18 został napisany przez Dawida, człowieka, który widział wojnę, zdradę i był bliski śmierci. Był ścigany przez króla Saula, ukrywał się w jaskiniach, drżał o swoje życie i trzymał się Bożych obietnic.

Kiedy wybawienie w końcu nadeszło, Dawid nie chlubił się swoją siłą. Napisał ten psalm, by uczcić Boga jako swojego Wybawcę.

Ten konkretny werset następuje po serii żywych opisów, jak Bóg porusza ziemię i niebo, by przyjść z pomocą Dawidowi.

To punkt zwrotny, od udręki do boskiego potwierdzenia. „Szerokie miejsce” symbolizuje wolność, pokój i odnowienie.

Dlaczego? Bo Bóg miał w nim upodobanie.

🔍 Komentarz pogłębiony:

„Wyprowadził mnie na szerokie miejsce;”

To mówi o wyzwoleniu z ograniczeń. W przypadku Dawida była to fizyczna wolność od wrogów.

Dla mnie i dla ciebie może to być uwolnienie z emocjonalnych więzów, grzechu, wstydu lub ucisku. „Szerokie miejsce” to nie tylko większa przestrzeń. To bezpieczna, boska przestrzeń przeznaczona na uzdrowienie i wzrost.

2 Samuela 22:20 jest identyczny z Psalmem 18:20 ... „Wyprowadził mnie na szerokie miejsce, wybawił mnie, bo miał we mnie upodobanie.”

„Wybawił mnie,”

Bóg nie tylko obserwował zmagania Dawida; On interweniował. Wybawienie tutaj nie jest przypadkowe, jest zamierzone. To kochający akt Ojca, który wyciąga swoje dziecko z ciemności.

Psalm 34:5 – „Szukałem PANA, a odpowiedział mi i uwolnił mnie od wszystkich moich lęków.”

Psalm 91:14 - „Ponieważ mnie umiłował, wybawię go; wywyższę go, bo zna moje imię.”

„Bo miał we mnie upodobanie.”

Tu leży najgłębsza prawda. Motywacją Boga było upodobanie, nie obowiązek. To miłość przymierza. To nie jest transakcja, to relacja. Hebrajskie słowo oznaczające „upodobanie” sugeruje przyjemność, łaskę i akceptację.

Sofoniasza 3:17 – „PAN, twój Bóg, jest pośród ciebie, mocarz, który wybawia; rozraduje się z ciebie wielką radością, uciszy się w swojej miłości, będzie się weselił z ciebie śpiewając.”

Izajasza 62:4 – „Nie będą cię już nazywać Porzuconą, a twojej ziemi nie będą już nazywać Spustoszoną, lecz będą cię nazywać Moje Upodobanie w niej, a twoją ziemię Poślubioną; bo PAN ma w tobie upodobanie, a twoja ziemia będzie poślubiona.”

Pytania do autoanalizy

Użyj tych pytań, by naprawdę ocenić swoją drogę, rany i wartość w oczach Boga:

🕊️ Tożsamość & Wartość

• Czy żyję jak ktoś, w kim Bóg ma upodobanie, czy jak ktoś, kogo tylko toleruje?
• Czy wierzę w sercu, że Bóg ma we mnie upodobanie?
• Jak wyglądałoby moje życie, gdybym naprawdę wierzył, że Bóg się mną zachwyca?

🧱 Bariery & Niewola

• W jakich „ciasnych miejscach” lub więzieniach utknąłem duchowo, emocjonalnie lub mentalnie?
• Czy zbyt przyzwyczaiłem się do miejsca, z którego Bóg chce mnie wyprowadzić?
• Co obecnie ogranicza mnie przed pełnym doświadczeniem „szerokiego miejsca” Boga?

🙏 Zaufanie & Bliskość

• Czy ufam Bogu, że mnie wybawi, nawet gdy nie rozumiem procesu?
• Kiedy wołam, czy spodziewam się odpowiedzi pełnej miłości, czy raczej zwłoki i ciszy?
• Jak Bóg już mnie wybawił i czy podziękowałem Mu tak jak Dawid?

❤️ Upodobanie & Oddanie

• Czy mam upodobanie w Bogu tak, jak On ma w mnie?
• Czy szukam Go tylko dla ratunku, czy cenię relację ponad wybawienie?
• Jak dziś opisałbym swoją relację z Bogiem... w ukryciu, w dole, czy na szerokim miejscu?

🌍 Zastosowanie współczesne

W dzisiejszym hiper-krytycznym, nastawionym na wyniki społeczeństwie często czujemy się niewidzialni i niegodni. Jesteśmy bombardowani przekazami, że nie jesteśmy wystarczający. Ale Psalm 18:20 ucisza te kłamstwa.

Niezależnie czy jesteś samotnym rodzicem próbującym wszystko utrzymać, nastolatkiem zmagającym się z tożsamością, kimś, kto w ciszy opłakuje za uśmiechem, czy po prostu zmęczonym tempem życia – ten werset jest dla ciebie.

Bóg widzi.
Bóg ratuje.
Bóg ma upodobanie.

On nie jest daleki.
On nie jest obojętny.
Jego miłość jest zawzięta, osobista i przywracająca.

Kiedy nikt nie widzi twoich łez, On widzi. I nie tylko je ociera, On wyprowadza cię na szerokie miejsce pełne pokoju i celu.

🕯️ Zakończenie

Psalm 18:20 to więcej niż starożytna poezja. To deklaracja nieustającej miłości Boga. Nie jesteś zapomniany. Nie jesteś porzucony. Nie jesteś tylko znoszony. Jesteś obiektem Jego upodobania.

Niech ta prawda rozbrzmiewa głęboko w twoich zmęczonych miejscach:

„Wybawił mnie, bo miał we mnie upodobanie.”

Trzymaj się tego. Oprzyj się na tym. Żyj z tego.

🙏 Modlitwa

Drogi Ojcze Niebieski,

Jesteś moim Wybawcą, Schronieniem i Odkupicielem.
W chwilach, gdy czułem się niewidzialny, Ty mnie widziałeś.
Gdy byłem związany strachem, ścigałeś mnie miłością.
Gdy czułem się zbyt złamany, by być wybranym, szeptałeś:
„Mam w tobie upodobanie.”

Panie, wyznaję, zbyt często wierzyłem kłamstwom tego świata.
Pozwoliłem, by odrzucenie mnie definiowało.
Pozwoliłem, by wstyd mnie uciszał.
Pomyliłem zwłokę z porzuceniem.
Ale dziś… trzymam się Twojej prawdy:
Wyprowadziłeś mnie na szerokie miejsce, bo miałeś we mnie upodobanie.

Boże, nie rozumiem, jak możesz cieszyć się kimś takim jak ja.
A jednak Twoje Słowo zapewnia mnie wciąż na nowo, że nie jestem tylko tolerowany…
Jestem skarbem.

Dziękuję Ci za wybawienie mnie z więzienia porównywania,
z cieni niepewności,
z niewoli grzechu,
z głosów, które mówiły, że nie jestem wystarczający.

Dziękuję, że wybrałeś mnie nie dlatego, że jestem godny,
ale z powodu Twojego miłosierdzia, miłości i łaski.

Ojcze, wyprowadź mnie z każdego ciasnego miejsca, w którym się zadomowiłem.
Z każdej emocjonalnej klatki, każdej duchowej suszy, każdego grzechu, każdego cichego bólu.

Proszę, wprowadź mnie na szerokie, przestronne miejsce, które przygotowałeś.
Zalej moją duszę pewnością, że Twoje upodobanie we mnie nie opiera się na doskonałości, lecz na łasce.

Naucz mnie chodzić jak ktoś, kogo kochasz.
Mówić jak ktoś, kogo uratowałeś.
Żyć święcie i na drodze, w której masz upodobanie.
Niech moje życie śpiewa chwałę jak Dawid... bez wstydu, bez filtrów, bez strachu.

Niech każda blizna będzie dowodem, że zostałem wybawiony.
Niech każdy oddech będzie świadectwem, że uratowałeś mnie przez swoją łaskę.

W potężnym i drogim imieniu Jezusa,

Amen.