Studium biblijne: Pan jest moim pasterzem

Autor: Admin — 18 sie 2025

W świecie pełnym niepewności i chaosu często szukamy bezpieczeństwa i pokoju. Dążymy do spełnienia w karierze, relacjach i posiadaniu rzeczy, lecz im bardziej gonimy za tymi rzeczami, tym bardziej możemy odczuwać głęboką tęsknotę. W Psalmie 23:1 Dawid śmiało ogłasza: „Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie.” To potężne wyznanie zaprasza nas do refleksji nad naturą Boga jako naszego pasterza i tym, co to oznacza dla naszego codziennego życia.

Obraz pasterza jest bogaty w znaczenie. Pasterz to ktoś, kto troszczy się głęboko o swoje owce, prowadzi je na bezpieczne pastwiska, zaspokaja ich potrzeby i chroni przed niebezpieczeństwem. Kiedy Dawid nazywa Pana swoim pasterzem, uznaje relację opartą na zaufaniu i zależności. W dzisiejszym szybkim świecie często zapominamy, że mamy Pasterza, który zna nasze potrzeby i pragnienia. Możemy polegać na własnej sile i mądrości, lecz prawdziwe spełnienie przychodzi, gdy poddajemy się opiece Boga.

Powiedzieć „niczego mi nie braknie” to odważne wyznanie wiary. Oznacza to, że gdy uznajemy Pana za naszego pasterza, możemy być pewni, że nasze potrzeby będą zaspokojone. Nie znaczy to, że zawsze będziemy mieć wszystko, czego pragniemy; raczej mówi o głębszym zadowoleniu, które płynie z wiedzy, że Bóg ma wszystko pod kontrolą. W Filipian 4:19 Paweł przypomina: „A Bóg mój zaspokoi wszelką waszą potrzebę według swojego bogactwa w chwale, w Chrystusie Jezusie.” Gdy ufamy Bogu jako naszemu zaopatrzycielowi, możemy znaleźć pokój pośród naszych okoliczności.

W codziennym życiu możemy zastosować tę prawdę, pielęgnując postawę wdzięczności. Gdy skupiamy się na tym, co mamy, zamiast na tym, czego nam brakuje, zaczynamy dostrzegać obfitość Bożych błogosławieństw wokół nas. Rozważ prowadzenie dziennika wdzięczności, zapisując sposoby, w jakie Bóg cię zaopatruje, zarówno w wielkich, jak i małych sprawach. Ta praktyka może zmienić nasze spojrzenie i pomóc nam dostrzegać dobro w naszym życiu, nawet w trudnych chwilach.

Co więcej, przyjmując Pana jako naszego pasterza, jesteśmy także wezwani, by okazywać tę troskę innym. Tak jak otrzymujemy pociechę i prowadzenie od Boga, możemy być wsparciem i miłością dla tych wokół nas. Czy to oferując ucho do wysłuchania, udzielając pomocy, czy dzieląc się nadzieją, którą mamy w Chrystusie, wypełniamy nasze powołanie jako naśladowcy Jezusa, gdy stajemy się pasterzami dla siebie nawzajem.

Dziś poświęć chwilę, by zastanowić się nad swoją relacją z Panem. Czy są obszary, w których musisz Mu bardziej zaufać? Pamiętaj, On jest twoim pasterzem i niczego ci nie braknie. Odpocznij w Jego obecności, polegaj na Jego zaopatrzeniu i pozwól, by Jego pokój wypełnił twoje serce. Zaufaj, że On wie, czego potrzebujesz i działa we wszystkim dla twojego dobra.