Studium Biblii: Serce ojcostwa

Przez Admin — 23 wrz 2025

Ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je w karności i napomnieniu Pańskim. (Efezjan 6:4, POLUBG)

W dzisiejszym szybkim świecie rola ojca stała się coraz bardziej złożona. Presja pracy, oczekiwania społeczne oraz nieustanne dążenie do sukcesu często mogą przyćmić fundamentalne obowiązki ojcostwa. Jednak mądrość Biblii przekazuje ponadczasowe prawdy, które są niezwykle aktualne również dziś.

Efezjan 6:4 daje jasne polecenie: ojcowie nie powinni pobudzać swoich dzieci do gniewu. To napomnienie przypomina o kluczowej roli ojców w kształtowaniu emocjonalnego i duchowego dobrostanu swoich dzieci. Pobudzanie do gniewu może przybierać różne formy — ostre słowa, nierealistyczne oczekiwania, zaniedbanie czy nawet faworyzowanie. Każde z nich może stworzyć środowisko, w którym dzieci czują się niezrozumiane lub niedoceniane, co prowadzi do urazy i gniewu.

Ale werset nie kończy się na ostrzeżeniu; daje także wskazówkę, jak wychowywać dzieci w sposób, który podoba się Bogu. „Lecz wychowujcie je w karności i napomnieniu Pańskim.” To wezwanie do działania, zachęcające ojców do aktywnego zaangażowania się w życie swoich dzieci. Zachęca ojca, by był źródłem miłości, wsparcia i nauki, zakorzenionym w biblijnych zasadach.

W praktyce wychowanie oznacza stworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której dzieci mogą wyrażać swoje uczucia, myśli i zmagania. To znaczy słuchać więcej niż mówić i starać się zrozumieć, zanim będziemy chcieli być zrozumiani. Wymaga to cierpliwości, współczucia i gotowości do przyznania się do błędu. Dzieci nie są tylko małymi dorosłymi; są osobami kształtowanymi przez swoje doświadczenia, a naszym obowiązkiem jest łagodnie prowadzić je przez zawiłości życia.

Napomnienie z kolei zaprasza ojców do nauczania i korygowania w sposób pełen miłości. Chodzi o wpajanie wartości i pomaganie dzieciom rozróżniać dobro od zła. To także bycie wzorem, okazywanie uczciwości i życie według zasad, które chcemy przekazać swoim dzieciom. Nauczanie ich wiary, dobroci, uczciwości i wytrwałości buduje fundament, który będzie im służył przez całe życie.

Jako ojcowie mamy ogromny wpływ. Sposób, w jaki odnosimy się do naszych dzieci, może je budować lub ranić. Kluczowe jest, byśmy starali się odzwierciedlać charakter naszego Ojca w niebie — Tego, który jest miłujący, przebaczający i sprawiedliwy. Gdy prowadzimy przez przykład, tworzymy atmosferę zaufania i szacunku, torując drogę do otwartej komunikacji i silnej, zdrowej relacji.

Dziś poświęćmy chwilę na refleksję nad naszymi relacjami z dziećmi. Czy pobudzamy je do gniewu? Jak możemy lepiej je wychowywać? Niech ten werset zainspiruje nas do przyjęcia naszej roli z łaską i intencjonalnością. Pamiętajmy, że dziedzictwo, które zostawiamy jako ojcowie, nie mierzy się sukcesem materialnym, lecz sercami i życiem naszych dzieci. Zaangażujmy się, by być ojcami, do których powołał nas Bóg.